روستای بیاج

کوههای بیاج.

کوههای بیاج دارای اسامی مختلفی هستند که از نوع شکل ، رنگ و چشمه های موجود نامگذاری شده اند .

منطقه جنوب شرقی دارای سه تپه می باشد 

که قرمز تپه بلندتر می باشد .

در صحرای هم مرز با خاکریز نیز تپه کوچکی که به تپه شاه او اوسه می شناسیم.

در سمت شمال غربی و شمالی نیز تپه هایی به نسبت بلند تر را شاهد هستیم که بنام یال می شناسیم و پشت این یال ها را یال داله گوئیم. 

در زمانی نه چندان دور بر روی یال ، بالاتر از بابا محمد ، محلی بنام کیشیلر چیمان وجود داشت که دارای ابشاری کوچک بود و اکثر جوانان و بزرگان ، از آنجا خاطراتی دارند .

و از بابا محمد تا آن محل درختان راجی(صنوبر)

و بید (سویود) زیادی قرار داشت همچنین در کنار رود موجود ، خرچنگ و لاک پشت دیده می شد . اما با لوله گذاری جهت آب رود ، تمامی آنها از بین رفته و اثری از آن طراوت باقی نمانده است .

در یال داله منطقه ایی به نسبت هموار را داریم که کوهپایه محسوب می شود و پس از آن کوههای روستا شروع می شود .

منطقه اودار،  ساره تپه ، چناریوله، اودار تختلوقه، گویرچین دره،  قویی دره ، قره قیه لر، (سیاهی این کوه به علت وجود اکسید آهن در سنگهای این منطقه می باشد . )داق داقان، ( و زالزالک با انجیرهای خاص این منطقه ) یان بولاغ،  حیدر بولاغه،  نصیر بولاغه،  دوشان داقه ، نی در ، چاروق گورسنان و ... از اسامی کوههای بیاج می باشند .

همچنین از نظر پوشش گیاهان دارویی و خوراکی این کوهها غنی بوده و انواع آزربه ، چای کوهی ، بادام کوهی ، پونه ، بولاغ اوتی،  بوی مادران ، کنگر ، سبزی کوهی (کل) و ... در این کوهها وجود دارد .

فروردین ۱۳۹۹ . از زاویه استخر خاکی پایین ( اشاقی گول) 

بیاج . فروردین ۱۳۹۹

شعری خاطره انگیز از دوران کودکی ، که فکر کنم خیلی ها باهاش خاطره داشته باشیم .⚘🤸‍♂️

شعری تورکی و خاطره انگیز  که در کودکی زمزمه میکردیم 😍🌺

جوجه جوجه گَل بُوره🐣🐥

سورمه دانین وِر بُوره

سورمه دانِم ایتِبدِه

دَروازَمِز کیلید دِه🔒

کلید دادام جیوِندَه🔑

دادام شیروان یُولِندا

شیروان یوله سَر وَسَر

آهو ایچِندَه گَزَر🦌🦙

آهو دوغدِه بیر اوغلان

آدِنهِ غُویدِه سُلیمان

سلیمان گِدّه بیچینه

اُوراخ دِیدِه قِچِنَه🚑

یاق گَتِرین یاقلیاک

چاپود گترین باقلیاک‌‌

واقعا یادش بخیر .

چه زود گذشت .😥

بادرود:

آدرس صحفه اینستاگرام روستای بیاج

بیاج biaj_asadabad_hamedan را در اینستاگرام دنبال کنید.

هدف از ایجاد این صحفه تجدید خاطرات و همبستگی افراد در جای جای ایران می باشد. 

امیدوارم با ارسال عکس های جالب و دیدنی خود تان به بهبود صحفه کمک کنید.

با آرزوی بهترین ها برای شما که بهترین هستید. 

 ايده هاي قابل اجرا در روستاي بياج؛ 

  روستاي بياج نيز مانند تمامي روستاهاي ديگر داراي كم و كاستي و توانهاي بالقوه ايي ميباشد كه گاها مورد غفلت قرار گرفته اند، كه بنابر نظر نگارنده بعضي از موارد به بحث گذارده ميشود و از  همه عزيزاني كه در رد و يا بهبود اين ايده ها ، نظري داشته باشند به ديده منت و استفاده خواهد شد. 

١. بحث آب و چاههاي عميق:

كشاورزي در كل وابسته به سه عامل مهم ميباشد كه هريك به نوبه خود نقش به سزایي دارند، آب ، زمين مناسب كشاورزي،هواي منطقه

در موضوع زمين كه در روستا تحرك زبادي انجام نشده ولي زمينهاي روستا تماما قابليت كشت گياه و درختهاي متفاوتي را داشته و تنها بايد با مهندسي كشاورزي و انتخاب هر خاك با گياه مناسب از ظرفيتها استفاده مناسب رابرد كه قابل پيگيري ميباشد و در زمينه هوا هم با توجه به اب و هواي نيمه خشك كوهپايه ايي ، با بيشتر كشتها هماهنگي وجود داشته و مشكل خاصي متصور نيست.

و اما بحث اصلي ما موضوع اب ميباشد،روستاي بياج با حدود ۵۰٠ هكتار زمين قابل كشت ، عملا با مشكل بهره وري اب مواجه ميباشد نه كمبود اب. تا سالياني پيش حدود ٤٠ سال پيش كل موضوع اب با قنات و چشمه برطرف ميگرديد اما در ساليان اخير مردم روستا جهت بهبود زندگي و بهره برداري اقتصادي بيشتر به سمت حفر و استفاده از چاههاي عميق سرازير شدند و اينك در روستا و فاصله حدود ٥ كيلومتري بيش از ١٠ حلقه چاه حفر شده است ايا اب زيرزميني منطقه توان تامين اب اين تعداد چاه و بازسازي خود را دارد؟

جواب اين سوال زياد سخت نيست كافيست به وضع كشاورزي و چاههاي عميق اشاره ایي نمود، عمق چاههاي نيمه عميق از ٦٠ متر با خروجي اب ٨ اينچ به عمق ١٤٠ متر با توان كمتر از ٤ اينچ و قطعي كامل در خروجي اب- خشك شدن ماحصل زحمات كشاورزان در سال قبل بخاطر عدم خروجي مناسب چاههاي عميق - تحميل هزينه هاي افزودن عمق هر چند سال به كشاورزان - هزينه نگهداري ، برق ، اپراتور يا نگهبان ، و تعميرات اساسي و اتفاقات ناخواسته.و ...

حال از زاويه ديگري موضوع را ميبينيم. قناتي با سابقه به طول تاريخ روستا ، چشمه ايي شايد به طول تاريخ جاري شدن اولين ابها بر روي كره خاكي زمين، بارشهاي منظم براي همبشه و اتلاف بارشها در فصول غير مورد نياز ، و تبخير اب كشاورزي بيش ٩٠ در صد  ، و ...

راستي كدامين عقل سليمي آبى كه از گزند تبخير در زير زمين محفوظ است را براي استفاده حدود ١٠ درصدي استخراج و تبخير ميكند؟ كدام عقل سليمي ابي بدون هزينه استخراج و نگهداري و مطمئن در جاري بودنش در طول تاريخ را با اب نامطمئن و هزينه بر و باعث خشك شدن همين چشمه عوض ميكند؟ كدام عقلي حكم به تبخير  ابي جاري و بي هزينه ميدهد و براي ابي كمتر از ان به نسلهاي بعد به كشور به اقتصاد خانواده و اينده فرزندانش خيانت ميكند؟ و ...؟؟؟؟؟؟ راستي چه خبر است؟

ابي هميشه جاري به نام سراب اودار داريم ، حوزه ابريزي براي اين منطقه به وسعت حدود ٢٠٠ هكتار داريم، ابي رها و بدون استفاده و با حجم حدود ٨ اينچ در حدود ٦ ماه از سال داريم ، سيلهاي مخرب بارشهاي رگباري فصلي داريم، بعد ما چه كرده ايم و چه ميكنيم؟ ايا كار ما مانند يك صحنه خنده دار نيست! ايا ايندگان و مردم ديگر نقاط ما را به سخره نخواهند گرفت،!؟

اري بايد همين امروز شروع كنيم كه فردا بسيار دير است، جايي اماده با كمترين هزينه و تامين اينده عزيزانمان و رونق كشاورزي و گردشگري در همين نزديكيست.بايد در يالداله و اودار سدي ساخت و اينده روستا و فرزندانمان را تامين نمود .بجاي مكيدن جان زمين و انهم در دشت بي ابي مانند اسداباد بايد همتي تازه ساز كرد. علاوه بر حفظ ابهاي زير زميني و كاهش هزينه روستائيان عزيز در استخراج و پمپاژ اب براي ابياريهاي باراني و قطره ايي ، به تزريق اب در سفره هاي زير زميني هم ميتوان همت گماشت. با اين كار علاوه بر تامين صد در صدي اب مورد نياز روستا و زير كشت بردن زمينهاي باير و ديم فعلي حتي اب را به روستاهاب مجاور نيز فروخت.زمينه مساعدي براي ساخت تفرجگاهي براي كل شهرستان اساباد ساخت و محلي براي كسب و كار روستائيان و ديگر اقشار و پرورش ماهي و محلي امن براي وحوش و هوايي لطيف براي ان مناطق ايجاد نمود. اري دوستان عزيز بايد همتي دو چندان كرد و با فشار به نهادها و دستگاهها مرتبط از جمله فرمانداري، حهاد سازنگي ، وزارت نيرو و ... خواستار توقف اين خيانت به روستاييان و ابهاي زير زميني باشيم. تا پيگير مطالبات خود نباشيم هيچ شخصي براي ما دلسوزي نخواهد نمود. 

در پايان از نهادهاي مرتبط استان همدان و شهرستان اسداباد خواهان همكاري و مساعدت جهت دستيابي به حقوق حقه خود را داريم.

 در هر مجموعه و ساختاري هميشه افرادي بعنوان پيشرو وجود داشته اند، كه اين افراد در رهبري و پيشبرد اهداف كوتاه مدت و بلند مدت نقشي به سزا داشته اند.

در روستاي بياج نيز مانند هر ساختار ديگري ، افراد با سلايق و ديدگاههاي متفاوتي وجود داشته و دارد. كه از بتانسيل اين افراد ، هريك در حد وسعش بايد استفاده نمود و اين جزء وظايف افراد پيشرو ان جامعه ميباشد.

افرادي كه در اين روستا بعنوان باني و پيشرو عمل نموده اند در تاريخهاي متفاوت با اثار مانده بر جاي متفاوت قابل رصد ميباشند. از جمله از تاريخهاي پاياني كه براي نسل ما قابل ملموس تر ميباشد به چند مورد اشاره ميكنيم ، هر چند اذعان مي دارم كه با اشاره به اين افراد ممكن است زحمات عزيزاني در گذشته در آباداني روستا زحماتي متحمل شده اند مورد غفلت قرار گيرد كه ناشي از عدم اطلاعات اينجانب بوده و در ابتدا از همه خاندان عذر خواهي ميكنم.

در روزگار خوانين از نظر نگارنده ملاك هاي عمده روستا مانند مرحومان باقر خان حاجي خان و عبد العلي خان جزء پيشروها ميباشند چرا كه در ان دوران حفظ امنيت و اراضي در مقابل تاراجهاي ان دوران كاري بس مشكل بوده كه اين عزيزان در جهت حفظ منافع خويش و رعيت خود بسيار كوشيده اند. همچنين با دادن زمين و تامين امنيت وگاها سكونت گاه ، تقسيم محصول مناسب و با عدالتي انجام ميداده اند كه نسبت يك به چهار بنفع رعيت را ميتوان از زحمات ان دوران براي بقاء دو طرف دانست.

و اما پس از ان دوران ميتوان به مرحوم حاج علي اكبر ذوالفقاري اشاره كرد كه تقريبا در حدود ١٢٨٥ به دنيا امده و با توجه به موقعيت خانوادگي امكان تحصيلات اكابري دوران خود را داشته و در سنين ميانسالي تا پايان عمرشان در زمينه نوحه خواني ، دعانويسي و امور خير كوشش مينمودند . و ايشان نيز در حدود ١٣٨٠  وفات يافتند.

در دوراني تقريبا مصادف با اوايل انقلاب ميتوان از مرحوم محمد رضايي نام برد. ايشان در سال ١٣١٨ در روستاي بياج بدنيا امدند و در جواني به تهران كوچ نمودند ، ايشان پس از سال ١٣٥٤ به روستا برگشته و پس از انقلاب بعنوان رئيس شوراي اسلامي روسىتاي بياج و پس از ان بعنوان رئيس شوراي سه روستاي مجاور  ترخين اباد ، ملحمدره و بياج انجام خدمت مينمود.

از خدمات ايشان ميتوان به طرحهاي همزمان با انقلاب كه از سوي جهاد سازندگي انجام مي گرفت اشاره نمود.از جمله اقدام جهت ايجاد شبكه لوله كشي بهداشتي اب اشاميدني روستا، بيگيري ساخت راه جديد روستا ، پيگيري و ساخت استخر بزرگ كشاورزي و كانل انتقال اب كشاورزي، اخذ عوارض از كاميونهيي كه از معادن روستا سنگ ساختماني استخراج ميكردن و از زير ساختهاي اختصاصي روستا استفاده مينمودند،فعاليت در زمينه دريافت سوبسيدهاي دولت به روستائيان و دفاع از حق و حقوق روستائيان، باني مراسم مذهبي و پا منبري و نوحه خواني ،و پيگيري وصل روستا به شبكه برق سراسري در سال ٦٦ كه با فوت ايشان تا سال ١٣٧٢ به تاخير افتاد.ياد اور ميشود كه ايشان در زمينه اخذ امتيازات جهت روستا و دفاع از حقوق روستائيان بسيار كوشا بوده و از فعالين پر چالش نمايندگان مجلس اسلامي بوده كه حتي در مجلس نيز جهت دفاع از حقوق مردم حضور يافتند. 

غير از اين افراد كه در زير ساختها و ابادني روستا فعال بوده اند افرادي مانند اقاي غلام هوشمندي كه اينك نيز در ياري رساني به مردم روستا فعاليت دارند و در مراسمات روستا حضور بر رنگي دارند و مرحوم رستم بختياري ، و بانيان ساخت بقعه جديد امامزاده محمد زحمات زيادي متحمل شده اند كه قابل تقدير ميباشند،  همچنين تمامي اين امور به پشتوانه و اعتماد مردم عزيز روستا امكان پذير بوده است و در اجرائيات پا به پاي هم در اباداني روستا كوشيده اند.

و اميد انكه هميشه افرادي با اينده نگري در اباداني روستا نقش پر رنگ تري برعهده گيرند و روستا را بسوي بهبود رهنمون نمايند.

امامزاده محمد ( بابا محمد ):

آستان مقدس امامزاده در بخش مركزي اسداباد ، دهستان سيد جمالدين ، روستاي بياج قرار گرفته است. و در بالاترين  قسمت شمال روستاي بياج بر روي بلندترين جاي آبادي و مشرف به منطقه  قرار دارد . به زبان محلي امامزاده محمد با نام بابا محمد بيان ميشود.

برگرفته از كتابي با اسم سيري در تاريخ فرهنگ وهنر اسداباد با تالیف اقای غني پارسا .

بقعه امامزاده محمد  (بوآ ممد) در فاصله ۵ کیلومتری شهرستان اسداباد و در ضلع شمالی روستای بیاج می باشد. 

بنای قدیمی این بقعه ۳.۴۰ در ۳.۵۰ با خشت و گل ساخته شده بود که از جلوی بالکن این بقعه در سمت غربی آب چشمه اودار جاری بود که طراوت خاصی ایجاد می نمود. اما در سالهای اخیر با لوله گذاری ،این آب از قسمت ضلع جنوبی و از لوله موجود خارج می گردد.

در مورد شجره نیز با اشاره به تالیف موجود این بقعه مربوط به صده های اخیر و بقعه مربوط به یار محمد فرزند عقیرا و سال وفات ۱۲۵۳ هجری قمری می باشد.. (نقل قول )

 اين امامزاده تا حدود سال ١٣٧٢ داراي ساختماني از گل و خشت و چوب بود و شامل حرمي حدودا ٩ متري با ايواني شرقي كه اب رودخانه نيز از جلوي ايوان عبور مي كرد . اما با توحه به خطر تخريب در سال س ٧٢ با كمك خيرين ساختمان قديمي تخريب و بناي جديد احداث گرديد. بناي جديد با ساختمتني از جنس اجر و سيمان و آهن ساخته شده است. و گنبد نيز با سقف ضربي آجري بنا شده است. شامل بخش حرم با حدود ١٦ متر  كه قبر نيز در مركز قرار دارد و ايواني با شعاع ٥ متر در گرداگرد حرم با ١٢ ستون ساخته شده است. داخل حرم امامزاده نيز كف تمتما سنگكاري شده و ديوارها نيز تا ارتفاع حدود يك متر سنگ ميباشد حرم از سه ضلع شرقي ، جنوبي و غربي مي باشد كه نور خود را نيز از اين دربها ميگيرد.

راه امامزاده تا قبل از ساخت بناي جديد از داخل آبادي عبور مي كرد. اما همزمان با نوسازي بنا ، راه حداگانه ايي از ضلع غربي و كنار آرامستان روستا احداث گرديد. افراد و خيرين زيادي در بازسازي كمك نمودند اما شاكله اصلي و بانیان تجدید بنای بقه ی امام زاده محمد عبارتنداز :۱ -محمد هوشمندی (فرزند امامعلی  ) 2-رضا فرهادی (فرزند ولی ) 3-حاج محمود محمد زاده(فرزند احمد علی  ) 4-فرج هوشمندی (فرزند حاج خیرالله  ) 

  البته افراد زيادي در اين مهم ياري رسان بودند از جمله مردم آبادي كه در اين ساخت از حرفه هاي خود بصورت رايگان  انفاق نمودند.

قللعه :

قلعه بياج در قسمت مركزي روستا قرار دارد و تا دهه هاي قبل اين قلعه قسمت خان  نشين بوده و خانهاي روستا در اين قلعه كه با برج و بارو و ديوارهاي بلندي احاطه ميشده و دروازه چوبي بزرگي نيز در قسمت ورودي خودنمايي مي كرد كه حكايت از مهم و تسخير ناپذير بودن قلعه داشت. اين قلعه با وسعتي حدود ٢٠٠٠٠ متر مربع و ساختمانهايي در قسمت شمالي قلعه با برجهاي نگهباني در كنار دروازه و گوشه هاي ديگر  تا سالياني نه چندان دورر خودنمايي مي كرد. اما ساخت و سازهاي روستا رمق اين قله را نيز گرفت و در حال حاضر خرابه هاي ديوار با چند ساختمان جديد در انحا قرار دارد.

روستاي بياج ؛ روستايي با تاريخ بسيار كهن مي باشد، البته قدمت روستا دقيقا در دسترس نيست.

اين روستا از روستاهاي پايتخت مادها يعني هگمتانه و زير نظر شهر آدراپانا بوده است. دليل كهن بودن روستا به مساله ايي اصلي و بسيار تاثير گذار به نام آب برميگردد.

روستاي بياج از ادوار قديم در كنار رودي كه از سرچشمه سراب ، در دامنه كوه قره قيه لر و از منطقه اودار جاري مي شود ، و بصورت چشمه ايي خودجوش از زمانهاي قديم وجود داشته ساخته شده است.روستانشينان در دوران گذشته بنا به شرايط جغرافيايي و يا امنيتي جاهاي متفاوتي را جهت ساخت خانه هايشان انتخاب كرده اند كه از طريق ديرينه شناسي به راحتي قابل رهگيري مي باشد.

روستا در زماني نامشخص در نزديكي سراب اودار قرارداشته كه حدود ١٠٠٠ متر پايين تر از سراب ، در داخل دره اودار بوده است و در حال حاضر نيز خاكهاي دستي وتلهاي آوار شده در اين منطقه قابل ديدن است. وبنا به دلايلي بعدها در تاريخهاي نامعيني در حدود ١٥٠٠ متر پايينتر در يال داله و در دوره ايي ديگر در جايي پايين دست روستاي فعلي حدود ٥٠٠ متر پايين تر در جاي تپه ايي كه وجود دارد قرار داشته است. در ضلع شمالي اين تپه نيز آثاري از خشت و سفال در حين خاكبرداري مشاهده شده است. و در دوراني نيز با فاصله نسبتا زياد حدود ٣ كيلو متر پايين تر در نزديكي روستاي خاكريز بوده كه اين مورد با توجه به شرايط اقليمي و جغرافيايي روستا زياد قابل درك نبوده و امكان دارد روستايي ديگر در زمانهاي كهن در اين مناطق بده كه خالي از سكنه و تخريب گرديده باشد. 

اما در كل با توجه به تغييرات گسترده روستا و گم شدن رد اين تغييرات در  طول تاريخ و جاري بودن آبي جهت كشاورزي و زمينهاي مستعد كشاورزي در پايين دست روستا و تامين نيازهاي اوليه زندگي با کشاورزي و دامداري ، ميتوان تاريخي كهن را براي روستا متصور بود. كه اگر قدمتي بيشتر از زمان مادها نداشته باشد كمنتر نيز نخواهد بود.اعات

از تاريخهاي معاصر نيز كه روستائيان كهنسال نقل قول مي كنند ؛ اين روستا در جنگ جهاني دوم متحمل خسارتهاي زيادي گرديده است. مچنين خاطراتي تلخ از حضور نيروهاي روس در اين مناطق نقل مي كنند. و از انجمله در جهت مقابله و كاهش خسارت ميتوان به فراري دادن زنان و دختران به مناطق كوهستاني داغداغان و مخفي نمودن داخل زاغه هاي مخفي موجود در ان زمان ه اينك تخريب گرديده اند اشاره كرد.

روستا از نظر شيوه ساخت تا دهه هاي قبل بصورت ارگ و قلعه نشيني جهت خوانين  و رعيت نشيني  در اطراف قلعه بوده است. ولي اينك با ساخت و ساخت و ساز و نوسازي  خانه هاي قديمي ، بافت اصلي از بين رفته و تغييرات اساسي در بافت قديمي روستا پيش آمده است.

و در حال حاضر نيز طبق آخرين  تقسيمات كشوري ، روستاي بياج  از توابع شهرستان  اسدآباد ، استان همدان و كشور ايران مي باشد.

١ . كشاورزي:

در روستاي بياج مانند بيشتر روستاهاي كشور اولين راه كسب درآمد و گذران زندگي كشاورزي مي باشد.

روستاي بياج داراي حدود ٣٠٠هكتار زمين قابل كشت ميباشد. اين زمينها در قالب ٢٤جفت و هرجفت تشكيل شده از دو گاو ميباشد. هر جفت زمين كشاورزي در روستاي بياج حدود١٠  تا  ١٢ هكتار و هر گاو نيز حدود ٦ هكتار مي باشد. همچنين براي هرجفت ١٢ ساعت آب كشاورزي از آب قنات اودار كه از سراب اودار سرچشمه ميگيرد اختصاص داده شده است. در زمان نه چندان دور تمامي زمينهاي قابل كشت در اختيار ٣ خان و خانزاده قرار داشته و مردم روستا رعيت اين خان ها بوده اند. و با نسبتي در حدود چهار به يك به نفع رعيت باهم به تفاهم ميرسيده اند. اين خوانين كه در حال حاضر نيز برخي از زمينها به نامشان خوانده ميشود : باقرخان . حاجي خان و عبدلعلي خان بوده ند.

آب مورد نياز كشاورزي از طريق آب چشمه سراب اودار و ٣حلقه چاه عميق تامين ميگردد. البته بحران آب بعلت خشكسالي  و حفر بي رويه چاههاي عميق و استفاده بي رويه از آبهاي زيرزميني در سالهاي اخير بر عايد كشاورزان تاثير منفي داشته و همچنين باعث لطمات جبران ناپذيري بر پيكره دشت اسداباد شده است. كه بيشتر به عدم مديريت ابهاي سطحي توسط جهاد كشاورزي و وزارت نيرو برميگردد كه تنها به طرحهاي كوتاه مدت بدون توجه به آسيب ديده گيهاي محيط زيست  اكتفا مي كنند.

محصولات كشاورزي روستاي بياج بيشتر در دو بخش باغداري و كشاورزي  مي باشد. كه گندم و جو در راس كشاورزي هستند. علاوه بر اين محصولات به خوراك دام مانند يونجه ، شبدر ، گاودانه، ذرت و حبوبات مانند نخود، عدس، لوبيا و سيفي جات و ميوه جات تابستاني ( گوجه فرنگي ، خيار ، هندوانه، كدو ، فلفل، خربزه و...) نيز مي توان اشاره كرد.

در بخش باغداري نيز باغهاي گردو و انگور حرف اول را براي گفتن دارند. اما در سالهاي اخير با حفر چاههاي عميق درختان هلو و آلو نيز جايي را براي خو باز كرده اند و سهمي را در اقتصاد خانوارهاي روستاي بر عهده گرفته اند.

باغهاي انگور نيز كه به نوعي ميوه سنتي روستا مي باشد از انواع انگورهاي بيدانه مانند كشمش و عسگري  و دان در فرخي ، شاني ، انگور سياه و مهري ( ريش بابا) كه بعلت ارگونيك بودنشان بسيار مرغوب و شيرين مي باشند تشكيل شده اتاست.در بحث كشاورزي و دامداري روستاي بياج حرفهاي زيادي براي بحث وجود دارد كه در قيمت ايده هاي نو بررسي خواهد شد..

   ٢. دامداري:

در روستاي بياج نيز بخشي از امورات مردم از راه دامداري در زمينه گاو و گوسفند در حال گذران ميباشد.

بيشتر پرورش گوسفند براي تهيه و فروش در زمينه گوشت ميباشد البته گوسفند حيواني مفيد بوده كه بيشتر براي كشاورزان از اهميت بالاتري برخوردار ميباشد و داراي ارزش افزوده مناسبي ميباشد. همچنين از پشم و كود اين حيوان استفاد هاي زيادي ميگردد. 

همچنين از حيوانهاي نر بعنوان قوچ جهت پروار بندي استفاده ميگردد. كه براي كشاورزن بعلت در دسترس بودن ارزانتر و فراوانتر محصولات كشاورزي داراي سوددهي بالاتري ميباشد.

در روستا بعضي خانوارها نيز گاو را پرورش ميدهند كه گاو نيز داراي محاسني ميباشد. از جمله نگهداري اسانتر و عدم نياز به چرا در محيط باز، كه براي خانوارهاي با جميت كم از ارزش بالاتري نسبت به گوسفند برخوردار است. البته گاو نيز براي بهره برداري از شير و فروش گاوهاي نر كه پرورش ويژه مي يابند در روستا نگهداري ميشود. 

البته علاوه بر دامداري ، پرورش طيور از جمله مرغ، اردك، بوقلمون و غاز نيز جهت بهره برداري گوشت سفيد و تخم پرندگان در زندگي روزمره روستاييان ، رونق دارد.

٣. قاليبافي:

  در اين روستا نيز كارهاي به مراتب بيشتر و يا در حد مردان بر دوش بانوان ميباشد. از انجمله پاكيزگي و شست و شوي  منازل و كارهاي روزمره كه در روستاها با توجه به وجود خاك و گرد علوفه و باز بودن محيط اطراف ،به مراتب از شهرها مشكلتر ميباشد . با همه اين امور رسيدگي به بعضي كارهاي مردانه نيز بر دوش خانمها قرار دارد.

البته در بيشتر خانه ها دار قالي نيز بر پا ميباشد، و از زمانهاي قديم كه در زير نور گردسوز وچراغ دستي ( فانوس) با كمترين امكانات مادران ما اين زحمات را براي كمك به اقتصاد خانواده بر دوش داشتند ، تابحال اين شغل ادامه دارد، كه البته با توجه به هزينه هاي انجام شده و وقت گذاشته شده براي بافت يك قالي ، هيچگاه به اندازه دسترنج اين عزيزان ارزشگذاري نميشود. 

البته در اين روزگاران بعضي نيز به بافت تابلو فرش و بافتهاي تزييني ديگر همت گماشته اند كه همگي براي سامان دادن به اقتصاد خانواده و گذر از مشكلات اقتصادي ، با رنج فراوان از سلامتي خود ميگذرند تا با اين جامعه گريز پا همپا گردند.

روستاي بياج نيز مانند تمامي بخشهاي كشور از آداب و رسوم ايراني و اسلامي برخوردار مي باشد.

١ . بابا محمد يا جشن برداشت محصول :

از آداب ايراني و مذهبي ميتوان به مراسم بابا محمد  اشاره كرد. كه با جشن برداشت در ايران باستان همخواني دارد.اين جشن معمولا در اولين يا دومين جمعه اول پاييز برگزار مي شود. و دليل انتخاب اي روز نيز پايان يك سال كاري كشاورزي و فارغ شدن از فعاليتهاي سنگين كار كشاورزي در بهار و تابستان مي باشد.

هميشه تلاش ميشود كار برداشت محصولات كشاورزي و برداشت گردو قبل از مراسم بابا محمد انجام گيرد. و با اينكه كاملا پرواضح است كه اين جشن مربوط به ايران قديم مي باشد، اما در دوران پس از ورود اسلام اين جشن با لطافت خاصي خود را از گزند حذف رسوم ايراني نجات داده است و خود را در پوشش يك يادبود و رسم مقدس درآورده است.و با ادغام شدن با اين مراسم بعنوان رسمي اسلامي در نزد عموم خود را پايدار نموده است.

اما اين مراسم همانطور كه گفته شد در هفته اول پاييز برگزار مي گردد و اهالي در اين روز با قرباني كردن گوسفند يا بزغاله ايي به نيت امامزاده محمد روز را آغاز مي كنند. و در اينروز هريك از اهالي فاميلها و يا اقوام مورد نظر خود را براي ناهار دعوت مي كنند، پس از صرف ناهار كه معمولا در باغ و باغچه انجام ميشود مردم براي زيارت به امامزاده محمد وارد ميشوند و با زيارت معمولا افرادي نيز نذر چايي خود را ادا كرده و زيارت كنندگان را با چاي پذيرايي ميكنند.

البته ياد آور ميشوم كه به غير از مراسم بابا محمد جشني نيز كوچكتر با عنوان صلواتانه در روستا برگزار مي شود. كه اين جشن را كشاورزانى كه درو كردن محصولشان پايان يافته با پخت غذايي مفصل و شادي برگزار مي كنند.

مراسم چمچه گلين؛

بطور خلاصه ميتوان رسم چمچه گلين را درخواست بارش باران از ايزد يكتا دانست، و اين مراسم ريشه در رسوم ايران قديم دارد كه در آيين اسلام ميتوان نماز باران را جايگزين چمچه گلين دانست.

چمچه گلین با هدف طلب باران در خشك سالی‌ها در نواحی مختلف اجرا می‌شده است و هنوز هم گاهی اجرا می‌شود. این مراسم با كار بچه‌هایی شروع می‌شود كه یكی از آن‌ها «چمچه» یا قاشق بزرگ چوبی را در دست دارد. بچه‌ها لباس عروسكی را كه از قبل آماده كرده‌اند به تن‌چمچه می‌پوشانند و آن را چمچه گلین (عروس باران) می‌نامند. یكی از بچه‌ها چمچه گلین را به دست می‌گیرد و همراه بچه‌های دیگر در حالی كه ترانه عروس چمچه و تمنای باران را می‌خوانند برای گرفتن هدیه به در خانه‌ها در (شهر یا روستا) می‌روند. بر در هر خانه رئیس یا بزرگ خانه سطل یا ظرفی آب بر روی عروس چمچه می‌ریزد و مقداری حبوبات، مواد خوراكی، یا پول به بچه‌ها می‌دهد. در پایان بچه‌ها با موادی كه گردآوری كرده‌اند آش می‌پزند و آن را میان خود  تقسیم می‌كنند.و مقداري از اين اش را از ناودان روبه قبله امامزاده جاري ميكنند. این مراسم از جمله آیین‌هاییست كه برای طلب باران در اكثر روستاهای مركزی و خصوصاً روستاهای ترك زبان اجرا شده است و هنوز در برخی روستاها اجرا می‌شود. (باشكوز، ایمان، مراسم تمنای باران و باران سازی در ایران، ص ۱۱۹) نظیر این مراسم در سایر نقاط ایران، در حوزه فرهنگی گیلان، با عنوان كتراگئشه،‌ در بوشهر با عنوان «گلین» و عروس زشت برگزار می‌شود. به این طریق كه عروسی را كه مظهر زیبایی و نشانه باروری است به صورت زشتی جلوه‌گر می‌سازند و با تكدی از اجتماع و طبیعت برای چنین مظهری طلب نعمت می‌كنند. آنچه در تمامی این مراسم مشابه است، كار گروهی و طلب نعمت كردن است. به نشانه بركتی كه قرار است از طبیعت نازل شود و معمولاً در همهٔ آن‌ها ترانه‌ای دسته جمعی برای طلب باران خوانده می‌شود. از جمله دیگر این مراسم، اجرای نمایش باران خواهی «گلی» در دشتی و دشتستان، نیریز، ممسنی، قریه چاه انجیر سروستان و سیف‌آباد لرستان، همچنین در بوشهر و در ایل «باصری» است. عروسی قنات موضوع نر و ماده بودن آب‌ها و نیز قنات كه ماندگاری است از مراسم دوران ستایش آناهیتا و تیشتر، ما را به عروسی قنات رهنمود می‌كند كه امروزه در بسیاری از نقاط ایران از جمله روستاهای اراك، تفرش، ملایر، تویسركان، محلات، خمین، ‌گلپایگان،‌ دلیجان، چهارمحال، اصفهان، دامغان،‌ شاهرود، یزد و شهر كرد متداول است. در گذشته حوزه اجرای رسم عروسی در تمامی نقاط ایران گسترده بوده است؛ در حال حاضر در ایران این آیین ویژه قنات است. احتمال دارد كه در دوران باستان عروسی چشمه، رودخانه و ... نیز وجود داشته است. بررسی‌های انجام شده پیرامون این موضوع نشان می‌دهد كه در مناطق كم باران و تقریباً كم آب و نیز در حاشیه كویر ایران اجرا می‌شود و هرگاه در اثر نیامدن باران آب قنات كم می‌شده، این مراسم اجرا می‌شده است. در این بخش یك نمونه از اجرای مراسم عروسی قنات را می‌آوریم: نحوه اجرای مراسم عروسی قنات طرز عمل بدین صورت است كه با انتخاب عروس قنات كه ممكن است یك زن بیوه و یا یك دوشیزه باشد، سعی می‌كنند رضایت او را به دست بیاورند، بنابراین پس از این عمل، مردم عیناً مانند یك عروسی معمولی جشن می‌گیرند. ساز و دهل و سایر آلات موسیقی محلی نواخته می‌شود و با رقص و دست افشانی شادی می‌كنند. گاه پیشاپیش آنان پیرمردان و پیرزنان حركت می‌كنند و عروس را بر سر سفره عقد كه معمولاً در كنار قنات می‌باشد، می‌برند. ممكن است این مراسم در خانه‌ای باشد، آن گاه كوزه‌ای از آب قنات بر سر سفره عقد می‌گذارند. پس از مراسم عقد، عروس بایستی به مظهر قنات برود و در آب آن بدون لباس آب تنی كند. ممكن است زن قنات برای اینكه آب قنات قهر نكند،‌ در سال یكی دو بار در مظهر قنات آب تنی كند. ضمناً در سر خرمن، مردم محلی مقداری گندم و جو به وی می‌دهند. آنچه در این مراسم نیز متداول است اجرای شادی و دادن طعام و بركت به نماد بركت و نعمت خواهی از طبیعت است و شاید عروس قنات بازمانده‌ای از رسم كهن قربانی دادن برای آب باشد. «زن» نماد زایش و زایندگی در ارتباط با آب قرار می‌گیرد و آب را نیز به زایندگی و آفرینیش وا می‌دارد. در حوزه‌های متفاوت جغرافیایی و فرهنگی مراسم و آیین‌های گوناگونی برای باران خواهی و پیرامون تقدس آب برگزار می‌شود، آنچه مهم است این است كه هرچند صورت ظاهری اجرای این آیین‌ها ممكن است متفاوت شود ولی ریشه‌های مشتركی دارند در مراسمی چون «چشن آب نو» (تعویض آب حوض‌ها و آب انبارها به هنگام سال نو) «جشن تیرگان»، «بردن آب به سر سفره عقد و نوروز»، «سپردن سبزه به آب در سیزده نوروز» و «عروسی باران» و یا «چهل كچلون»، «كوسن گلین» و ... اعتقاد به جاندار بودن آب در باورداشت‌های مردم به چشم می‌خورد. كه همواره نماد بركت و زایش و فزونی نعمت است.

روستاي بياج از نظر زير ساخت و خدمات رفاهي و آباداني تقريبا در حد قابل قبول ميباشد. البته راه آباداني و پيشرفت در بخشهاي مختلف براي روستا باقي مانده است. كه اهالي بايد سعي بيشتري جهت نيل به خواسته هايشان داشته باشند.

اين روستا با حدود ٦ كيلومتر راه اصلي به شهرستان اسدآباد ارتباط دارد.كه مسافت اضافه حدود ٢ كيلومتر بعلت استفاده مشترك راه روستايي با روستاي ترخين آباد و ملحمدره  و كاهش هزينه راهسازي حادث گرديده كه احتمالا در دهه آينده  بعلت نزديكي بيش از حد به شهر  اين فاصله كوتاهتر خواهد شد.

آسفالت اين راه نيز در سال ٩١ با اجراي جهاد سازندگي و فرمانداري انجام پذيرفت. تمامي خانه ها از تلفن ثابت بهره ميبرند. و اولين خط تلفن حدود ٢٠ سال پيش وصل شه است.

آب نيز در حدود سال ٦١ براي تمامي منازل بصورت بهداشتي لوله كشي گرديده و بعلت قرار داشتن منبع اصلي در ارتفاعات مشرف به آبادي فشار آب مناسب جهت تمام منازل ايجاد گرديده است، و همچنين جهت پمپاژ آب به منازل موضوع نياز به جريان الكتريسيته نيز منتفي شده است.

جريان برق نيز در اي روستا بيش از ٢٠ سال  پيش به بهره برداري رسيده است. و مردم از اين امكان بهره مي برند.

گازرساني نيز از حدود دو سال پيش آغاز شده بود كه در اوايل پاييز امسال منازل نيز به شبكه گاز كشور  اتصال يافته و در حال حاضر قابل بهره برداري مي باشد. 

آب كشاورزي روستاي بياج نيز از چشمه و چاه عميق و قنات تامين مي گردد، هرچند در سالهاي اخير به علت خشكسالي و عدم مديريت صحيح آب قنات تقريبا خشك شده است و آب چشمه نيز از خروش ساليان نه چندان دور افتاده است، چاههاي عميق و نيمه عميق نيز با كاهش سطح آبهاي زيرزميني با مشكلات عديده اي مواجهند.

در مبحث عمران آبادي مسجد آبادي نيز نياز به بازسازي دارد كه تا به اينك به دليل عدم دسترسي به بودجه لازم براي اين منظور ، اقدامي انجام نشده است. همچنرين غسالخانه آبادي نيز كه در محلي جديد و نزديك آرامستان در حال احداث ميباشد به علت عدم مديريت صحيح متوقف گرديده است.

روستاي بياج از روستاهاي شهرستان اسداباد در قسمت شمالغربي و در ٤٨درجه طول جغرافيايي،و٣٥درجه عرض جغرافيايي، و ١٦٤٠متر ارتفاع از سطح دريا مي باشد.  در تقسيمات كشوري روستاي بياج از توابع شهرستان اسدآباد همدان مي باشد.اين روستا در شمال غربي شهرستان اسداباد قرار دارد. روستاي بياج از نظر اقليمي داراي اب و هواي نيمه خشك و كوهپايه ايي ميباشد. نزديكترين شهر به روستاي بياج شهرستان اسداباد با فاصله ٤ كيلومتر ميباشد.

همچنين از شمال شرقي با روستاي ترخين اباد ، از سمت جنوب شرقي با محله سيدان، از جنوب با روستاي خاكريز، و جنوب غربي با روستاي بوجين و از سمت شمال غربي با روستاي خالي از سكنه بهمن دره همسايه ميباشد.

كوههاي روستاي بياج سرشار از تركيبات معدني و بخصوص آهن ميباشد.

كوههاي سمت شمال روستا كه از منطقه به گويش محلي تركي (( يال داله )) شروع مي شود، با نام اودار ، قره قيه لر ، داغ داغان ، ني در ، دوشان داغه ، چاروق گورسنان شناخته مي شوند.

از نظر زيستي در اين روستا حىوانهاي وحشي زيادي مشاهده شده است. از جمله اي حيوانات ميتوان به گرگ ، روباه ، شغال ، كفتار ، خرگوش ، جوجه تيغي و ... و همچنين از پرندگان به كبك ، مرغ كوهي ، كبوترهاي چاهي و ... اشاره كرد. البته در اين روستا مانند روستاهاي كوهپايه اي ديگر خزندگان و گزندگان نيز مشاهده ميشود.

روستاي بياج داراي منابع آبي قنات و چشمه ميباشد. آب شرب روستا نيز با لوله كشي و بهداشتي انجام ميپذيرد.

از نظر جمعيتي اين روستا طبق آخرين بررسي در آذر ١٣٩٣ داراي ٣٥  خانوار و حدود ١٢٠ نفر جمعيت مي باشد.

گويش مردم اين روستا به زبان تركي ( نزديك به باكويي) بوده ولي گاها به زبان كردي لكي نيز آشنايي دارند. اهالي روستا نيز مانند بيشتر نقاط كشور پس از ورود اسلام به ايران مسلمان گرديده و شيعه ١٢ امامي مي باشند.

روستا داراي چندين محله بوده كه از قديم با نامهايي جهت شناسايي اهالي از آنها استفاده ميشود. ازجمله يوخاري محله ( محله بالا ) ، چاي محله ( محله رودخانه ) اشاقي محله ( محله پايين ) دار محله ( محله تنگ ) و كورده محله ( محل كردها ) ميباشند. و هريك نيز داراي معني خاص خود ميباشند . براي مثال محله كردها به دليل ساكن شدن خانواده ايي با ريشه كردي در حدود صد سال پيش  در اين محل با اين نام خوانده ميشود. از خاندان و طايفه هاي قديمي روستا ميتوان به فاميليهاي بختياري ، هوشمندي ، زيوري،كاظمي ، وجداني ، قرباني ، كوچكي ،عبدلي ، طهماسبي ، حنيفي ،زارعي ، فرهادي ،عبادي ، عباسي ، نجفي و رضابي را نام برد. كه البته بعضي از اين خاندان از روستا به شهرهاي ديگر نقل مكان كرده اند.

راههاي ارتباطي روستا از قديم با روستاهاي اطراف و شهر اسدآباد وجود داشته و الان نيز اكثر راهها براي عابر پياده قابل استفاده بوده ليكن راههاي مراسلاتي و مواصلاتي در حال حاضر در ضلع جنوبي و شرقي وجود دارد. كه راه شرقي تا ابتداي روستا آسفالته بوده و راه جنوبي نيز تا حدود يك كيلومتري روستا اسفالت ميباشد كه پيشنهاد استفاده از راه شرقي را در روزهاي بارندگي  عقلاني تر ميباشد.

                                                                                                                                       .

» تولوخ تیکانی »» جمعه 15 بهمن 1400
» کوههای روستای بیاج »» پنجشنبه 11 اردیبهشت 1399
» روستای بیاج . فروردین ۹۹ »» جمعه 22 فروردین 1399
» سال ۱۳۹۹ . روستای بیاج . فروردین »» جمعه 22 فروردین 1399
» سال ۱۳۹۹ . عکسی از اشاقی گول »» جمعه 22 فروردین 1399
» جوجه جوجه گل بوره »» جمعه 22 فروردین 1399
» آدرس صحفه جدید روستای بیاج در اینستاگرام »» چهارشنبه 14 مهر 1395
» پيشنهادات و ايده هاي نو »» سه شنبه 18 آذر 1393
» آبادگران و مشاهير روستاي بياج »» سه شنبه 18 آذر 1393
» بناهاي مذهبي و تاريخي روستاي بياج( امامزاده محمد يا بابا محمد) »» پنجشنبه 06 آذر 1393